Cultuurhistorie

Vandaag bij Monumentenzorg in Zeist (mooi gelegen bij Slot Zeist) en de Rijksdienst voor Oudheidkundig Bodemonderzoek in Amersfoort (zie foto, ik had wat tijd om rond te kijken, omdat mijn gesprekspartner, net als ik vastzat in de file, midden op dag, tja de A28 tussen Utrecht en Amersfoort, altijd een probleem) geweest, om te kijken welke lijntjes gelegd kunnen worden t.b.v. inrichting van een kennisloket voor de Nieuwe Hollandse Waterlinie. Bij de ROB heb ik gesproken over KICH om te bezien in hoeverre we daarmee de kennis m.b.t. de Nieuwe Hollandse Waterlinie (zie vorige post) zouden kunnen ontsluiten. Heel interessant, maar allereerst moet scherper in beeld komen wat de gebruikers van het toekomstige (internet)kennisloket zullen vragen en hoe ze daarbij te werk gaan (via een kaart klikken? een zoekopdracht intikken in een zoekmachine? via een trefwoordenboom doorklikken? combinatie?) en wat voor soort antwoorden afdoende zijn. Daar gaan we volgende week verder mee aan de slag.

Nieuwe Hollandse Waterlinie

Sinds kort werk ik aan een boeiend project: het inrichten van een 'kennisloket' voor het beantwoorden van vragen door professionals die werken aan de ontwikkeling (nee, ze gaan 'm niet meer opnieuw bouwen, want dat gebeurde, met wisselende intensiteit, van 1815 tot uiteindelijk 1963) van de Nieuwe Hollandse Waterlinie.

Interessant, want er is behoorlijk veel kennis voorhanden, maar die is versnipperd en niet eenvoudig te ontsluiten (veel zit in papieren documenten, waaronder kaarten, en in hoofden van mensen). Dus daar ligt de vraag hoe dit efficient en effectief te doen. Uitgangspunt is een 'kennisagenda', een lijst van thema's met daarbinnen hoofdvragen waarvoor in ieder geval kennis beschikbaar moet worden gesteld. Interessant ook vanwege de inhoud zelf: de tegenwoordige ontwikkeling van het Nieuwe Hollandse Waterlinie gebied beslaat niet alleen een voor Nederlandse begrippen groot gebied, maar raakt aan allerlei, soms conflicterende onderwerpen: cultuurhistorie, waterbeheer, natuur, landbouw, recreatie en natuurlijk infrastructuur (wegen, woningen, etc).

Schipbeek als speelplaats

Sinds enige tijd is de vlakbij gelegen Schipbeek voorzien van een aantal kleine stroomversnellingen, een ideale speelplaats voor onze kinderen, zeker op een warme dag als gisteren. Het water is erg helder en de omgeving (nog?) schoon. Ook het iets verder gelegen plekje (Lettelerleide) is fraai, net de schoolplaat 'in sloot en plas':

In de wilg links zat een ijsvogeltje, er vlogen mooie grote libellen en het water (kraakhelder) zat vol met kikkers, poelslak, voorn en baarsjes, en het was nog verkoelend ook:

Brugge en ommeland

Een lang Pinksterweekeinde doorgebracht in Brugge, alwaar we in de binnenstad een huis hadden gehuurd. Brugge is nu niet echt een metropool, maar wel een heel erg mooie, het is bijna ongelofelijk dat alles zo goed bewaard is gebleven, en ook wel weer eens lekker om in de binnenstad te 'wonen' (het Groningen-gevoel kwam terug, niet het Amsterdam-gevoel). En het Brugse ommeland is ook genieten (al was het maar om pleisterplaatsen als Siphon even voorbij Damme (ontdekt tijdens mijn lange duurloop op zondag, ook in Belgie gaat het hardlopen door, 26 km langs Damme en Oostkerke en afsluiten met een rondje Brugge, heel erg genieten).

Tijdens een lange slentertocht door de stad kwamen we uiteindelijk, na een bezoek aan geboortehuis van Guido Gezelle terecht bij de vlakbij gelegen Taverne De Verloren Hoek. Kinderen spelen bij de vlakbij gelegen molen op de veste, en wij aan de Brugse Zotte en de Rodenbach, in het zonnetje.

Terug naar het buitengebied. Een mooie fietstocht gemaakt langs de kastelen aan de zuidkant van Brugge, de sterrenwacht, het natuurcentrum, waar uiteraard weer een cafe is, waar gestopt werd (cafe 't Koetsenhuis).

Daarna de polders in, langs mooi onverkaveld land, met hobbelige, ongemaaide weilanden, met ongeknotte wilgen en ruisende populieren naar.....het prettige Mortierken (jawel, weer horeca...) in Meetkerke:

Waar we langs kwamen (en zijn blijven hangen, Poperings Hommelbier....en ook dat Rodenbach is erg lekker als het zonnetje schijnt) met de fietsen gehuurd bij de vriendelijke mensen van e-kar. Je komt dan ook dit soort leuke dingen tegen:

Aangezien de kinderen erg van ridders houden en Brugge ook, werd de speelgoedwinkel de Krokodil erg gewaardeerd:

Ook nummerborden worden gewaardeerd:

en tijdens het fietsen werd nog een jonge kievit gered van een wisse dood op het asfalt ('oohhh, wat zielig!'):

De laatste dag afgesloten met vermaak op het strand van Het Zoute (daar waar de Aerdenhout-formaat en vooral witte, Normandisch aandoende villa's echt tweede huizen zijn, heeft wel iets van klasse....). Op de terugweg had ik bedacht dat we wel via de pont van Breskens naar Vlissingen konden gaan, maar eenmaal in de veerhaven aangekomen bleek dat die al 3 jaar geen auto's meer mee neemt (vond het al verdacht rustig daar...). We werden verwezen naar de tunnel van Terneuzen (geweldig lang ding, voor NL-begrippen, met een heus Toll Plaza aan het eind) en zo via de A58 naar de bewoonde wereld. Afgesloten met een zonnige maaltijd op de Grote Markt in BoZ. Daarna naar huis in minder dan 1:45 uur, viel me mee.

Conclusie: West-Vlaanderen is een prima streek voor een lang weekeinde.