Halve Marathon Zwolle Festival
Ondanks vermeende rivaliteit tussen de twee hanzesteden ga ik toch meedoen aan het Halve Marathon Zwolle Festival, kijken hoe dat is en of er nog wat van mijn PR af kan.
Gewoon een weblog. Niets bijzonders. Tenzij je mezelf bent.
Ondanks vermeende rivaliteit tussen de twee hanzesteden ga ik toch meedoen aan het Halve Marathon Zwolle Festival, kijken hoe dat is en of er nog wat van mijn PR af kan.
Als nu-provinciaaltjes weer eens terug naar de hoofdstad vandaag. Gedachte was om nog even langs de Decathlon te gaan om wat kinderbergschoenen in te slaan, maar dat had ik al gauw gezien, want file voor de Villa Arena, net op tijd weer de ring op. Dan maar gelijk de stad in met de vertrouwde lijn 2: het was weer zo'n dag met beslagen ramen, natte jassen, prikkende paraplubaleinen en sliertige haren. Ik met de kids gelijk naar de film, Ice Age 2, geweldig leuk en goed gemaakt. Daarna nog over de Albert Cuyp voor wat rommeltjes en wat gegeten in de oorverdovende Bazar, wel leuke sfeer en best OK eten (in ieder geval veel voor weinig, en dat is wat een provinciaal wil!). Bij het naar buiten gaan bleek weer eens hoe grauw en groezelig de stad kan zijn: nat en afval gaat niet echt lekker samen en die depri Franse schooljeugd die met busladingen voorbij sjokt is nu ook niet echt toppunt van esthetiek. Anyway, met lijntje 2 weer terug naar startpunt en daarna toch nog Decathlon proberen. Weer doemden parkeerproblemen op. Stond achter een auto uit St. Nicolaasga in de rij en realiseerde me toen pas dat het wel eens de Toppers in Concert avond zou kunnen zijn...WEGWEZEN!
Vrijdag voor zaken in Londen, in de buurt van London Bridge in Southwark. Uiteraard de hardloopspulletjes mee, zodat de avond ervoor ik eindelijk een keer een deel van het zuidelijke Thames Path kon rennen, van London Bridge tot aan Greenland Pier en weer terug, een interessante route. Je rent dan eerst langs het nieuwe stadhuis van Londen:
I.v.m. familiebezoek nu eens niet voor de zaak naar Den Haag, maar gewoon voor de lol. De stad deed me vandaag op een of andere manier sterker dan anders denken aan vroeger, toen ik als jongetje vaak in Den Haag kwam: helder licht, strakblauwe lucht, wind, frisse lucht, rustige straten. Afijn. Traditiegetrouw met de kinderen naar het Museon (nee, niet naar het strand) en ook nog de tentoonstelling van fotografe Loretta Lux meegepikt in het Fotomuseum, met die surrealistische kinderportretten. Erg knap gemaakt en enigszins verontrustend. Kan ze hier niet laten zien, vanwege de copyrights, maarre, deze link geeft een indruk, hoewel ik de fotos op groot gedrukt formaat veel beter uit vind komen. Terug naar huis: ik houd niet van wegrijden van de zonsondergang. Er naar toe is veel beter.
Afgelopen weekeinde in Enkhuizen geweest (wat een muggen!) en ook nog een stukje gezeild met de MD3, een oude mijnenlegger (geloof het of niet). Imke weet nu wat de overloop is, want daarover maakte ze een prachtige zweefduik, plat op het dek terechtkomend. Zondag de 10EM van Deventer gelopen, samen met zwager: prachtige route langs de IJssel en door de uiterwaarden, maar zwaar parcours (vals plat, bruggen, wind, hitte, zachte ondergrond). De tweede 8km versneld (eerste 8 ging op een voor mij te laag tempo, kon gewoon rustig praten) en op de 33e plaats geeindigd in een veld van man of 100.
Dat is de groet die klinkt in Ost-Friesland, waar het voor de rest vooral erg rustig is. De afgelopen dagen was ik te vinden in het piepkleine Pogum (rij vanuit Deventer de A1 af richting Berlijn, sla bij het eerste Autobahnkreuz af richting Emden, raas de A31 af tot aan de Emstunnel, rij de enige weg langs de Ems af tot je aan de Dollard bent en dan ben je er). Weidse vergezichten, vriendelijke mensen en veel vogels (en veel modder voor de kinderen, heerlijk!). Prima land dat Duitsland: goed eten, drinken, doorrijden (op de weg en op het spoor) en billig!